საქართველოს პარლამენტის დეპუტატი, იურიდიულ საკითხთა კომიტეტის ყოფილი თავმჯდომარე, ეკა ბესელია ეხმაურება პირადი ცხოვრების ამსახველი ფარული ჩანაწერების გავრცელების მორიგ მცდელობებს და ფეისბუკის საკუთარ გვერდზე ემოციურ პოსტს აქვეყნებს:

“ღია წერილი საზოგადოებას

გადავწყვიტე მოგმართოთ პირდაპირ, ღიად და შეუფერადებელი ემოციით.
პირველი მივმართავ იმას, ვინც დგას მორალური ტერორის უკან – ისიც ამ საზოგადოების ნაწილია და მინდა ვუთხრა – მიზანს ვერ მიაღწიე!!! ვერ შეძლებ ჩემს გაჩერებას, გაჩუმებას, გაუჩინარებას!!!
ვერ შეძლებ! ჩემში გააღვიძე ახალი ეკა , რომელსაც უფრო მეტად გაუმყარე საკუთარი თავის რწმენა, ვალდებულება და პასუხისმგებლობაც, რომ მას სხვების დაცვა საკუთარ თავზე მეტად შეუძლია!!!
შემდეგ მივმართავ ოჯახს, რომელმაც ბევრი რამ გადაიტანა ჩემს გამო მთელი ეს წლები რაც მე პოლიტიკაში ვარ. მე მათ პატიებას ვთხოვ ამდენი განცდისთვის, მაგრამ ისე როგორც ყოველთვის მჯერა რომ უსიტყვოდ გვესმის ერთმანეთის.

მივმართავ ყველა ქალს – თქვენ შეგიძლიათ შეცვალოთ რეალობა. მეტი ქალია საჭირო პოლიტიკაში! ამას მაშინ მივხვდი, როცა მე თავად მომიწია ბევრი კათარზისის გავლა. ბევრი განსაცდელის გადატანა და მუდმივად მტკიცება რომ სუსტი არა ვარ! რომ დამოუკიდებლად შემიძლია შევქმნა ღირებული და არა ვიყო სხვისი ხელის შემყურე… სწორედ იმიტომ, რომ ამდენის გავლა და გადატანა არ დაჭირდეს არც ერთ ქალს, მეტნი მოდით პოლიტიკაში და იბრძოლეთ, რომ იყოს უფრო ადამიანური და კეთილი, ვიდრე არის დღეს.
ახლა მივმართავ ყველა დანარჩენს:

შინაარსში ასახსნელი არაფერია, რაც გაავრცელეს, ფორმაა ამაზრზენი. ოჯახური თანაცხოვრების ხელყოფა და ფარული კამერით შეჭრა პირად სივრცეში. იქ სადაც არავის არასოდეს არაფერი ესაქმება!!! ის რაც ხელშეუხებელია!!!

ამას ჩადიოდა ყველა საჯარო პირის მიმართ სააკაშვილის რეჟიმი, მან შექმნა სისტემა, რომელიც ადამიანის ღირსებას ფეხქვეშ თელავდა. ანადგურებდა ფიზიკურად და მორალურად.
ადამიანი, როგორც ღირებულება არ არსებობდა.

სწორედ იმიტომ , რომ ამის ატანა და შეგუება არ შემეძლო , გამოვიხურე იმაზე უფრო კომფორტული კაბინეტი ვიდრე მქონდა და მიმზადებდნენ და გავედი ქუჩაში ბარიკადებზე, აქციებზე , მიტინგებზე სხვათა დასაცავად!!!

ამ სამკვდრო–სასიცოცხლო ბრძოლაში ვიდექი ფეხმოუცვლელად მაშინაც როცა სააკაშვილის ზონდერები ჯერ ქვებს, ხოლო შემდეგ მომწავლელ გაზს, პლასტიკურ აკრძალულ ტყვიებს გვიშენდნენ მე და ჩემს მეგობრებს და სასიკვდილოდ გვიმეტებდნენ. ვიდექი მე ქალი ამ სასტიკი დარბევების დროს და გაიხსენოს ვინც იდგა ჩემთან ერთად –არასოდეს გავქცეულვარ! არასოდეს შემშინებია! არასოდეს მინანია!!!

და ყველაზე მძიმე გამოცდა – 2009–11 წწ ჩემი სკოლის მოსწავლე შვილის და 11 წლით უმცროსი ძმის ერთად დაპატიმრება პოლიციისთვის წინააღმდეგობის ბრალდებით. ყველა ინსტანციის სასამართლომ ბედნიერად გაასამართლა დედის გამო დასჯილი უდანაშაულო ბიჭები. ისე როგორც ასამართლებდნენ სხვებს… არავის ვუნახივარ აცრემლებული, შეშინებული, გატეხილი და უკანდახეული….

და მოვიდა 2012 წლის 1 ოქტომბერი. როგორც არ უნდა გავნაწყენდე, ვერსაოდეს დავუვიწყებ ბიძინა ივანიშვილს იმ თავდადებას როცა ყველაფერი სასწორზე დადო და ამ ბრძოლაში წინ დადგა….მე მან მიხმო მესამე დღეს მისი პოლიტიკაში ჩართიდან და მითხრა ამ ბრძოლაში გავყოლოდი…ჩემი პირველივე შეხვედრის სათქმელი იყო – რისთვის ვიბრძოდი? სამართლიანობა უნდა აღგვედგინა ამქვეყანაში ! ეს ვუთხარი როგორც მიზანიც და პირობაც !!!

დანარჩენი ის იყო რაც ყველამ ნახეთ…

დამარცხდა ყველაზე სასტიკი რეჟიმი 1 ოქტომბერს და პირველი რაც გავაკეთეთ მე და ჩემმა თანამოაზრეებმა – ნაწამები და ნაგვემი ციხე – თავისუფლების მანიფესტით გავათავისუფლეთ . ნაციონალურ მოძრაობას ყველაზე დიდი პოლიტიკური დარტყმა მივაყენეთ და 215 პოლიტიკური პატიმარი ვცანით პარლამენტის დადგენილებით იმ მოწვევის უმრავლესობამ. ათასობით კი სასჯელის შემცირებით გათავისუფლდა.

ამ დარტყმის პასუხი იყო ის არაერთი თავდასხმა და ცილისწამება რაც დღემდე არ ცხრება ჩემს მიმართ. ამით ცდილობდნენ შურისძიებას ოპონენტები.

არასოდეს მინანია, უფრო მეტიც, იმ დღის ბედნიერების ემოცია მომყვებოდა ეს წლები, როცა ციხის კარი გავაღეთ და გმინვაში მყოფი პატიმრები გამოვიყვანეთ მზის სინათლეზე. ამას მხოლოდ ის გაიგებს ვისაც სხვისი თავისუფლებისთვის უბრძოლია. ვისთვისაც მატერიალური გამორჩენა არაა სიცოცხლის აზრი და ვისაც ერთი ადამიანი მაინც უანგაროდ დაუცავს.

მართალია დღეს ჩვენს ,,გუნდში,, აღმოჩდნენ ადამიანები, რომლებიც ამ მანიფესტს და ღირსების აქტს ჩრდილს აყენებენ, მაგრამ ეს ისტორიის კუთვნილება გახდა და თავისუფლების ფასი არ არის არაფერი სხვა ….
სააკაშვილის რეჟიმის პოლიტიკური და სამართლებრივი შეფასება – ესეც ჩემი და ჩემი თანამოაზრეების ხელით მოხდა… მახსოვს ლევან გოგიაჩაიშვილის ემოციური კითხვა როცა ვთხოვე ნაწამები პატიმრების საჩივრები გაეანალიზებინა დასკვნის წერის დროს ,,რა დაგიშავე, რომ ეს გზა თავიდან რატო გამატარეო?…. ეს გზა გავიარეთ ყველამ ერთად ვინც ვიყავით მსხვერპლნი და არა მოძალადენი….
და გვინდოდა ამ თავისუფლებისთვის და სამართლიანობის აღსრულებისთვის ეს გამარჯვება!
გამოგვივიდა ???

და ახლა ბოლოს ქართულ ოცნებას მივმართავ:
გამოგვივიდა? შევძელით ეს ???
დავიწყეთ და ვერ მივიყვანეთ ბოლომდე… კოლექტიური მოძალადე ფრაგმენტულად ,მაგრამ დიდი დოზით შემოვიდა ჩვენს ,,გუნდში“… შიგნიდან დაგვიწყო რყევა და ჯაყჯაყი….
არ მიიღო ჩვენმა საზოგადოებამ ეს გადმონაცვლებული მოძალადე მეოცნების როლში… ვერ მიიღო სამართალი ამ აზელილი ,,გუნდით“…

ვერ მივიყვანეთ სამართლის აღსრულება ბოლომდე…

მე-7 წლის თავზე ვწყვეტ შიგნით ამაზე საუბარს, წუხილს და სამდურავს და საჯაროდ ვამბობ –
ს ა კ მ ა რ ი ს ი ა!

სახელი დავარქვათ ყველაფერს!

მოძალადის რეინკარნაციამდე მანძილს ვამცირებთ მათივე ანასხლეტების შეფარებით… ამდროს კი რამდენს ვატკინეთ გული უსამართლოდ ჩვენივე თანამებრძოლს…

აი რატომ არ შეიძლება ამ რეჟიმის მსახურნი გამოვაცხადოთ მსხვერპლად და ვაწინაუროთ მოსამართლის მანტიის როლში… მე ამას ვერ შევეგუებოდი!!!

მე კიდევ ერთხელ შევეხე შიშველ სადენებს და ვთქვი რომ არ დავიხევ უკან ამ ბრძოლაში.
ეს ჯგუფი საკმაოდ ფესვებგადმულია და იბრძვის ყველა ფორმით! ეს მორალური ტერორიც ამის ნაწილი მგონია !

ჩემი პასუხი ?

არ ვაპირებდი პოლიტიკური დღის წესრიგით ცხოვრებას და ეს მყარად მქონდა გადაწყვეტილი, მაგრამ ისევ მათ მაიძულეს და ახლა მიფრთხილდით!

ჩვენ თქვენ დაგამარცხებთ იმიტომ, რომ მე დავამარცხე ჩემში ყველა შიში ერთის გარდა –
გალაქტიონის ენით რომ გადმოვცე – მე მეშინია იმგვარ სიცოცხლის, სიკვდილს რომ გავს და უარესია!!!

ამიტომაც, ერთად წავიდეთ წინ და ჩვენი თავისუფლება და სამართლიანობა ერთად მოვიპოვოთ!!!”

საქართველოს განვითარება უპირობოდ დაკავშირებულია პროფესიონალი და მოტივირებული კადრების მოზიდვაზე

ეკონომიკური განვითარება ქვეყანაში დიდ წილად დამოკიდებულია ადამიანურ რესურსებსა და ინოვაციურ ტექნოლოგიებზე. მოძველდა შეხედულება თითქოს მხოლოდ ბუნებრივი რესურსები აძლევს სახელმწიფოს ეკონომიკური წინსვლის საფუძველს. თუ ავიღებთ მაგალითისთვის ბუნებრივი წიაღისეულით მდიდარ ქვეყანას რუსეთის ფედერაციას და შევადარებთ იაპონიას, რომელსაც საკუთარი წარმოებისათვის ნედლეული ქვეყნის საზღვრებს გარედან შემოაქვს დავინახავთ, რომ  რუსეთი ეკონომიკურად განვითარებადი ქვეყანაა, მაშინ, როცა იაპონია მსოფლიო მოწინავე ეკონომიკების მქონე ქვეყნების შვიდეულში შედის. იაპონიის ეკონომიკა ბუნებრივი სიმდიდრეების სიმცირეს მაღალი კვალიფიკაციის მქონე სპეციალისტებისა და უახლოესი თანამედროვე ტექნოლოგიების ხარჯზე ეფექტურად აკომპენსირებს.

დრომ აჩვენა, რომ მუდმივად ცვალებად გარემოში ქვეყნის ეკონომიკის წარმატების საწინდარი რესურსების სწორი და ეფექური გამოყენება, ასევე ინოვაციური ტექნოლოგიიების შემუშავება და წარმოებაში დანერგვაა. ამ პროცესში დიდი მნიშვნელობა  არამარტო კვალიფიციური არამედ მოტივირებული კადრების მოზიდვის საკითხსაც ენიჭება. მატერიალურ დოვლათს, ისევე როგორც ინოვაციებს ქმნის ადამიანი და დიდწილად მასზეა დამოკიდებული შრომის საბოლოო შედეგი. ამაზე მეტყველებს კაცობრიობის ისტორიული გამოცდილებაც. სხვადასხვა სოციალურ-ეკონომიკურმა ფორმაციებმა (მონათფლობელური, ფეოდალური) მას შემდეგ ამოწურეს საკუთარი თავი, როცა რაღაც ეტაპზე სამუშაო ძალა შრომის მოტივაციასა და განვითარების პერსპექტივას ჰკარგავდა. ამიტომ ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს შრომის ორგანიზების პრობლემების შესწავლისას ყურადღება გავამახვილოთ დასაქმებულის მოტივაციაზე და მის მნიშვნელობაზე.

განსაკუთრებით ეს პრობლემა აქტუალურია თანამედროვე საქართველოში. პრესით, ტელევიზიით, პირად საუბრებში ხშირად გვესმის, რომ კერძო თუ საჯარო სექტორში დამსაქმებლების მხრიდან ხშირად უხეშად ირღვევა დასაქმებულთა უფლებები. კერძოდ,  ორგანიზაციის მენეჯმენტი ფირმის თანამშრომლებს არ აძლევს კანონით გათვალისწინებულ შვებულებას, სამუშაო დრო კვირის განმავლობაში ბევრად აღემატება ნორმირებულს. ასევე საავადმყოფო ფურცელზე ყოფნის პერიოდში დასაქმებულებს ხშირ შემთხვევაში არ უნაზღურდებათ ავადმყოფობის გამო გაცდენილი სამუშაო დღეები. რაც მთავარია ყოველდღიურად ათავისუფლებენ ათეულობით ადამიანს სამსახურიდან კანონის უხეში დარღვევით და ხშირ შემთხვევაში ან არ ეუბნებიან სამსახურიდან დათხოვნის მიზეზს ან გათავისუფლების მიზეზი მეტისმეტად ბანალური და კომიკურია. ამიტომ გასაკვირი არ არის, რომ ეს და კიდევ სხვა მსგავსი სახის შემთხვევები შრომის ყოველგვარ მოტივაციას კლავს დასაქმებულებს შორის. შედეგად ვღებულობთ იმას, რომ თანამშრომლები დაინტერესებულნი არ არიან იმ ორგანიზაციის   წარმატებებით და წინსვლით, რომელიც მათ ასაქმებს. სამუშაოს კი ისინი ასრულებენ ვალდებულების მოხდის მიზნით და არა იმიტომ, რომ საკუთარი ფინანსური მდგომარეობა გაიმჯობესონ ან კარიერულ საფეხურზე დაწინაურდნენ. ყველაფერი ამის მიზეზი ის კაბალური შრომის კოდექსია, რომელიც დღეს ჩვენს ქვეყანაში მოქმედებს და განსაკუთრებულ პრივილეგიებს ანიჭებს დამსაქმებელს და საკუთარი უფლებების დაცვის კუთხით არავითარს დასაქმებულს.

გასული საუკუნის 90-იან წლებში საქართველომ, რომელიც  ახალი გამოწვევების წინაშე იდგა და რეფორმების გატარებას სასიცოცხლო მნიშვნელობა გააჩნდა მისთვის, მიიღო გადაწყვეტილება „შოკური თერაპიის“ პრინციპით აღედგინა დანგრეული ეკონომიკა. სახელმწიფოს აქტიური მონაწილეობის გარეშე ბაზარს ეკონომიკურ სუბიექტებს შორის თავად უნდა დაელაგებინა ურთიერთობები. ამ შემთხვევაში რათქმაუნდა გადამწყვეტი როლი ბიზნესს და ინვესტორებს ენიჭებოდათ, როგორც მეწარმეებს და დამსაქმებლებს. ამიტომ სახელმწიფოს პოლიტიკა მიმართული იყო მათი ინტერესების დასაცავად და ნაკლები ყურადღება ეთმობოდა სამუშაო ძალის როლს და მნიშვნელობას ეკონომიკაში. დღევანდელი გადმოსახედიდან, თუ ვიმსჯელებთ ჩვენმა ქვეყანამ უხეში შეცდომები დაუშვა. კვალიფიციურ სამუშაო ძალასთან მიმართებაში ერთიანი სტრატეგიისა და პოლიტიკის არ არსებობის გამო სახელმწიფოში წარმოიშვა დეფიციტი შრომის ბაზარზე. იმ კვალიფიციურ სპეციალისტთა დიდმა ნაწილმა კი, რომელიც საქართველოს საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ დარჩა, სახელმწიფოს არასწორი პოლიტიკის გამო უცხოეთში დასაქმების მიზნით ქვეყნის ტერიტორია დატოვა. ხოლო განათლების სისტემაში არსებული პრობლემების გამო დღემდე ვერ ხერხდება ამ დანაკლისის შევსება.

საბაზრო ეკონომიკური ურთიერთობების განვითარების ის ეტაპები, რომელსაც საქართველო ბოლო 25 წლის განმავლობაში ჯერ კიდევ გადის, ცივილიზებულმა მსოფლიომ თავის დროზე განვლო. რადგან ისტორიული პრეცენდენტი არ არსებობდა დასავლეთის ქვეყნებს საუკუნეები დასჭირდათ თანამედროვე კაპიტალისტური საზოგადოების შესაქმნელად. სამწუხაროდ საქართველომ ვერ გამოიყენა შანსი, უცხო ქვეყნების ისტორიული გამოცდილება გაეზიარებინა. განვითარებას საკუთარი  შეცდომების ხარჯზე ცდილობს დღესაც ჩვენი ქვეყანა.

თუ გადავხედავთ დასავლეთის ქვეყნების ეკონომიკის ისტორიას კაპიტალიზმის ჩანასახში პირველი კაპიტალის დაგროვება ველური, არაცივილიზებული ფორმებით ხდებოდა. გამდიდრების სურვილით წახალისებული დამსაქმებელი იგნორირებას უკეთებდა დასაქმებულის სურვილებსა და მის მოთხოვნებს. ხშირად არღვევდა მის უფლებებს. მანუფაქტურებში დასაქმებული მუშები თავდაპირველად იგივე შინაყმები იყვნენ, ოღონდ ახალი ფორმაციის. მოგვიანებით ისტორიაში განვითარებულმა სოციალურ-ეკონომიკურმა მოვლენებმა რადიკალურად შეცვალა დამოკიდებულება და მიდგომები სამუშაო ძალის მიმართ.

მე-20 საუკუნის დასაწყისში რუსეთში მიმდინარე რევოლუციურმა ტალღამ და ამერიკის შეერთებულ შტატებში დიდი დეპრესიის  შედეგებმა მთელ ცივილიზებულ საზოგადოებას და ბიზნესს პრობლემა სხვა რაკურსით დაანახა. დღის წესრიგში დადგა არა მარტო სახელმწიფოს მხრიდან ეკონომიკის მართვის პრობლემებისადმი ახლებური ხედვის აუცილებლობა (ცენტრალიზება-დეცენტრალიზების საკითხი), არამედ შეიცვალა სამუშაო ძალის როლი და მნიშვნელობა საბაზრო ეკონომიკის განვითარების საქმეში. ახალმა ეკონომიკურმა თეორიამ მისი ფუძემდებლის გამოჩენილი ეკონომისტის ჯონ მეინარდ კეინზის სახელით დაიმკვიდრა ადგილი ისტორიაში. კეინზიანიზმის დამსახურება სწორედ იმაში მდგომარეობდა, რომ ახალ ეკონომიკურ ურთიერთობებში არამარტო მწარმოებელს როგორც მეწარმეს და ბიზმესმენს ენიჭება წამყვანი როლი, არამედ დასაქმებულსაც, როგორც პროდუქციის მწარმოებელს და ამავდროულად სასაქონლო ბაზარზე მომხმარებელს. მსგავსი დასკვნები მართებული და დროული იყო. სწორედ აქედან იწყება ველურიდან სოციალურ კაპიტალიზმზე გადასვლის პირველი ეტაპი. ეკონომიკური ურთიერთობების წინა პლანზე გამოდის საზოგადოების საშუალო ფენა.

ქვემოთ კიდე უფრო დეტალურად ვისაუბროთ იმაზე, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია საშუალო ფენის არსებობა სახელმწიფოში. ქვეყნის ცხოვრების დონე დამოკიდებულია საქონლისა და მომსახურების წარმოების უნარზე ანუ სახელმწიფოს ეკონომიკის სიძლიერე მის საწარმოო სიმძლავრეებში გამოიხატება. იმისათვის, რომ წარმოებამ, როგორც საათის მექანიზმმა გამართულად იმუშავოს საჭიროა, არამარტო პროდუქციის შექმნა არამედ მისი მოხმარებაც. მოხმარებასა და წარმოებას შორის ბალანსის დაუცველობის შემთხვევაში მივიღებთ ან ჭარბწარმოებას ან სასაქონლო დეფიციტს. ერთიც და მეორეც უარყოფითად მოქმედებს ეკონომიკაზე. განვითარებული ეკონომიკის ქვეყნებში სწორედ საშუალო ფენაა ის ძალა, რომლის მეშვეობითაც ეკონომიკა ინარჩუნებს ბალანსს. იგი გვევლინება, როგორც საწარმოებისათვის სამუშაო ძალის მიმწოდებელი, ისე წარმოებული საქონლისა და მომსახურების დიდი ნაწილის მომხმარებელიც.

ამის გარდა საშუალო ფენა სამოქალაქო საზოგადოების ძირითადი ბირთვიცაა. საშუალო ფენას მატერიალურად საკმაოდ უზრუნველყოფილი ოჯახები შეადგენენ, რომლებიც ფინანსური და სამართლებრივი მდგომარეობის  შენარჩუნების პერსპექტივას იმ სახელმწიფოს სტაბილურ განვითარებაში ხედავენ სადაც ცხოვრობენ და მოღვაწეობენ. ამიტომ ისინი როგორც პოლიტიკურად ისე ეკონომიკური თვალსაზრისით აქტიური მოქალაქეებს წარმოადგენენ. მათ მშვენივრად აქვთ საკუთარი როლი და ფუნქციები, როგორც ქვეყნის, ისე საზოგადოების წინაშე გააზრებული.

სამოქალაქო საზოგადოების შექმნაში სახელმწიფოს როლი მნიშვნელოვანია:

1) სახელმწიფო მოქალაქებს თანასწორ და საკმაოდ კონკურენტულ გარემოში კარიერული ზრდის პირობებს უქმნის, რათა მაქსიმალურად გამოავლინონ საკუთარი შესაძლებლობები.

2) სახელმწიფო მოქალაქეებს საკუთარი შრომით საშუალებას აძლევს მატერიალურად სათანადო დონეზე უზრუნველყონ საკუთარი თავისა და ოჯახის მოთხოვნილებები.

3) სახელმწიფო და საზოგადოება საკუთარი წევრების შრომას აფასებს მორალური თვალსაზრისით დადებითად.

ანუ სახელმწიფო სთავაზობს თავის მოქალაქეებს თამაშის იმგვარ წესებს, სადაც საზოგადოებრივი ცხოვრების პოლიტიკური, სამართლებრივი, ეკონომიკური და მორალური მდგენელი ერთმანეთთან თანხვედრაშია და არაა წინააღმდეგომაში. სწორედ ასეთ სახელმწიფოში სადაც მოქალაქე ხვდება, რომ იგი საზოგადოების მნიშვნელოვანი და დაფასებული წევრია, დაცულია მისი მოქალაქეობრივი, პროფესიული თუ ბიზნეს ინტერესები ქვეყნის პოლიტიკურ და ეკონომიკურ ცხოვრებაში, აქტიურად არის ჩართული ამ სახელმწიფოს მშენებლობაში.

სამოქალაქო საზოგადოების ჩამოყალილებების საქმეში სახელმწიფოს შემდეგ ძალიან დიდი როლი ბიზნესს ენიჭება. კორპორატიული კულტურისა და ზნეობრივი ტრადიციების დამკვიდრება ხელს უწყობს მაღალი სტანდარტების შემოღებას ფირმის თანამშრომლებს შორის. ბიზნესის ეთიკური ნორმატივები წარმოადგენენ ზოგად ფასეულობათა სისტემას და ეთიკის წესებს,  რომელიც მოიცავს ისეთ საკითხებს მაგალითად, როგორიცაა ქრთამი, გამოძალვა, საჩუქრები, კონფლიქტი ინტერესთა შეჯახების ნიადაგზე, კანონის დარღვევა, ფირმის საიდუმლოებათა გაცემა და სხვა.

მსხვილი საერთაშორისო კომპანიების კორპორატიული ეთიკა ითვალისწინებს სოციალურ პასუხისმგებლობას, მაგალითად, თითქმის ყველა ამერიკელის შეხედულებით არაეთიკურია ქრთამის მიცემა უცხოელი მოხელისათვის ხელსაყრელი კონტრაქტის მისაღებად. მიუღებელია სამუშაო საათებში პირად საკითხებზე დროის მოცდენა, რასობრივი დისკრიმინაცია, კომპანიის სახსრების მითვისება. იაპონელები გვიანობამდე რჩებიან სამსახურში. მიაჩნიათ, რომ სხვა თანამშრომლებზე უფრო ადრე სამუშაოს მიტოვება და სახლში წასვლა მეგობრებისა და საქმის ღალატის ტოლფასია და სხვა.

სამწუხაროდ დღეისთვის არც ქართული სახელმწიფო და არც ბიზნესი არ ვითარდება იმ მიმართულებით, რომ ქვეყანაში ჩამოყალიბდეს ჩვენი საზოგადოების საშუალო, მოქალაქეობრივად აქტიური ფენა. მოტივაცია იმისა, რომ ჩვენს მოქალაქეებს შეექმნათ საკუთარი სახელმწიფოს მიმართ მესაკუთრეობის განცდა ნულის ტოლია და ახლო მომავალში ამ მხრივ პერსპექტივას ვერ ვხედავ. პირველ რიგში საჭიროა შეიცვალოს შრომის კოდექსი. სახელმწიფომ აქტიური როლი უნდა ითამაშოს საკუთარი მოქალაქეების შრომითი უფლებების დასაცავად. კადრების შერჩევა სამსახურში ასაყვანად პარტიული ან ნეპოტიზმის ნიშნით მავნე პრაქტიკაა. თუ მსგავს ფაქტებს ჩვენი ცხოვრებიდან  ერთხელ და სამუდამოდ ვერ ამოვფხვრით, მისი მასშტაბები მაქსიმალურად უნდა შევამციროთ. ასევე მნიშვნელოვანია პროფკავშირების როლის ზრდა მოხდეს შრომითი კოლექტივების საქმიანობაში. სახელმწიფომ  ბიზნესთან ერთობლიობაში უნდა უზრუნველყოს ჩვენი მოქალაქეების სათანადო დაფასება მათი შრომისა და დამსახურების მიხედვით. უნდა გვახსოვდეს, რომ ფინანსურად უზრუნველყოფილი და საზოგადოების მხრიდან აღიარებული მოქალაქე არის ჩვენი სახელმწიფოს მშენებლობის ქვაკუთხედი და თუ ეს საძირკველი უხარისხო გამოდგა მთლიანი შენობაც, რომელსაც ჯერ კიდევ ვაშენებთ უხარისხო და უფუნქციო იქნება.

სტატიაში გამოყენებული ლიტერატურა:

• რ. ასათიანი, საით მიდის საქართველო, გამც. „სიახლე“, თბ., 2014წ., გვ. 367.
• https://matsne.gov.ge/ka/document/view/1155567?publication=9
• http://www.academia.edu

სასტუმრო „ბუდაპეშტი“ ვაკის პარკში აღარ აშენდება – თბილისის მერიასა და ინვესტორებს შორის შეთანხმება შედგა

სასტუმრო „ბუდაპეშტის“ მფლობელის გოგა ზაქაიძის განცხადებით, მოლაპარაკება ქალაქ თბილისის მერიასთან წარმატებით დასრულდა. მერია წამოვიდა შემხვედრ წინადადებაზე  და სასტუმროს ინვესტორებს შესთავაზა რამოდენიმე ალტერნატიული ვარიანტი, რომელსაც ისინი დასთანხმდნენ. ვაკის პარკში სასტუმრო „ბუდაპეშტი“ აღარ აშენდება.

„შე­მო­თა­ვა­ზე­ბუ­ლი ვა­რი­ან­ტე­ბი არის რე­ა­ლო­ბას­თან ახ­ლოს და ადეკ­ვა­ტუ­რია, ამი­ტომ დავ­თან­ხმდით გაც­ვლა­ზე. ჩვენ­თვის არ აქვს გა­დამ­წყვე­ტი მნიშ­ვნე­ლო­ბა, ბიზ­ნესს ვა­კის პარ­კის მიმ­დე­ბა­რე ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე გა­ვა­კე­თებთ, ჭავ­ჭა­ვა­ძის ქუ­ჩა­ზე, მთაწ­მინ­და­ზე, ვარ­კე­თილ­ში თუ გლ­დან­ში. იქ არის სა­ინ­ტე­რე­სო ვა­რი­ან­ტე­ბი, თუმ­ცა, ამ ეტაპ­ზე ად­გილმდე­ბა­რე­ო­ბას ვერ და­ვა­კონ­კრე­ტებ“, – გა­ნა­ცხა­და ზა­ქა­ი­ძემ.

ჯვრის მონასტრის მიმდებარე ტერიტორიაზე გარევაჭრობა აღდგა – მამა კონსტანტინეს წინააღმდეგობის მიუხედავად, გარემოვაჭრეები საკუთარ ადგილებს უბრუნდებიან

ჯვრის მონასტრის წინამძღვრის, მამა კონსტანტინეს, წინააღმდეგობის მიუხედავად, მონასტრის შესასვლელთან გარემოვაჭრეები თავიანთ ადგილებს დაუბრუნდნენ. მონასტრის კარი მნახველებისთვის ღიაა, მაგრამ შეთანხმება ჯერ კიდევ არ არის მიღწეული. საპატრიარქოს მიერ გამოყოფილი ადგილი გარემოვაჭრეებს არ აკმაყოფილებთ. მათი განცხადებით, თუ სვეტიცხოვლის, ანანურისა და სხვა სამონასტრო კომპლექსების წინ ვაჭრობა ხელს არ უშლის ღვთისმსახურებას, ისინი ვერ ხვდებიან, რატომ არ შეიძლება იგივე საქმიანობა ჯვრის მონასტრის შესასვლელის მიმდებარე ტერიტორიაზე.

შეგახსენებთ, რომ 14 იანვარს პროტესტის ნიშნად ჯვრის მონასტრის წინამძღვარმა, მამა კონსტანტინემ, სამონასტრო კომპლექსის კარი დაკეტა მომლოცველებისა და ტურისტებისათვის. მიუხედავად იმისა, რომ საკითხის მოგვარებაში ქ. მცხეთის მერია ჩაერთო, საბოლოო შეთანხმებას მხარეებმა ვერ მიაღწიეს.

სკეკ-ის მიერ საკითხის საბოლოოდ შესწავლამდე „მაგთი“ და „სილქნეტი“ ვალდებულია შეაჩეროს ტარიფების ცვლილება

მობილური კავშირის ოპერატორების „მაგთისა“ და „სილქნეტის“ გადაწყვეტილებას ტარიფების ზრდის შესახებ ფართო რეზონანსი მოჰყვა არამარტო საზოგადოებაში. თემას გამოეხმაურა საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნული კომისია. მათ განცხადებაში ვკითხულობთ: „პირველ რიგში აღვნიშნავთ, რომ აბონენტებისთვის სატელეკომუნიკაციო მომსახურებებზე ტარიფის გაზრდის არანაირი წინაპირობა და საფუძველი არ არსებობს. კომუნიკაციების ეროვნულმა კომისიამ „მაგთიკომისა“ და „სილქნეტის“ მიერ გავრცელებული განცხადების საფუძველზე, მყისიერად დაიწყო საკითხის შესწავლა. კომისია შეისწავლის, რამდენად ადეკვატურად ხდება ორი მნიშვნელოვანი ძალაუფლების მქონე ოპერატორის მიერ ერთდროულად ფასების ცვლილება. კომუნიკაციების ეროვნული კომისია ორივე ოპერატორს მიმართავს, რომ საკითხის საბოლოოდ შესწავლამდე შეაჩერონ ტარიფების ცვლილება. ამასთან, ხაზგასმით ვაცხადებთ, რომ კომისიას კანონით მინიჭებული ყველა სამართლებრივი ბერკეტი გააჩნია, კომპანიების მიერ მიღებულ არაკანონზომიერ გადაწყვეტილებებზე უმკაცრესი რეაგირება მოახდინოს“.

საქართველოს მთავრობას გადაწყვეტილი აქვს ლარში სესხის სავალდებულო ზღვარი 200 ათას ლარამდე გაზარდოს

„დარწმუნებული ვარ, ლარში სესხების აღების სავალდებულო ზღვარის 200 ათას ლარამდე გაზრდას გრძელვადიან პერსპექტივაში დადებითი გავლენა ექნება საპროცენტო განაკვეთებზეც და ლარში სესხების საპროცენტო განაკვეთები ნაბიჯ-ნაბიჯ აუცილებლად დაიწევს“, – განაცხადა საქართველოს პრემიერ-მინისტრმა მამუკა ბახტაძემ დავოსში მსოფლიო ეკონომიკურ ფორუმზე ჟურნალისტებთან შეხვედრისას.

აღნიშნულ ინიციატივას ინტერნეტ-პორტალი bpn.ge აქვეყნებს. ჯერჯერობით უცნობია, რა შინაარსის საბოლოო სახეს  მიიღებს ეს გადაწყვეტილება და ბიზნესის, რომელ სფეროს შეეხება ცვლილებები.

გამოცდების ეროვნული ცენტრში ხელმძღვანელობის ცვლილებას, 2019-20 წლებში მოჰყვება ცვლვილებები სკოლებში გამოსაშვებ და ერთიან ეროვნული გამოცდების ნაწილშიც.

დღეს გამართულ განათლების სისტემის ახალი მოდელის პრეზენტაციაზე არაერთი სიახლე გაჟღერდა.

როგორც გამოცდების ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელმა, სოფო გორგოძემ განაცხადა სიახლეები არის როგორც სკოლებში საატესტატო/გამოსაშვები გამოცდების მხრივ, ასევე ერთიან ეროვნულ გამოცდებში.

2020 წლიდან გამოსაშვები გამოცდები მოიხსნება სკოლებში, თუმცა, მანამდე, უკვე მიმდინარე სასწავლო წელს, გაუქმდება საატეტსტატო გამოცდები მე-11 კლასელებისთვის (მე-12 კლასელები ჩვეულებრივ ჩააბარებენ გამოსაშვებ გამოცდებს).

ცვლილებებია დაგეგმილი, ერთიანი ეროვნული გამოცდები ჩაბარების დროსაც. 2020 წლისთვის, აღარ იქნება სავალდებულო ზოგად უნარებში გამოცდის ჩაბარება, აბიტურიენტებს ევალებათ, მხოლოდ 3 საგნის ჩაბარება – ქართული ენა და ლიტერატურა, უცხო ენა, ხოლო მესამე გამოცდა იქნება იმ პროფილის შესაბამისად, რა სპეციალობასაც აირჩევს აბიტურიენტი.

სოციალურ ქსელებში სახალისო პოსტს აქვეყნებს ხელოვანი, მოცეკვავე თეონა წიწაკიშვილი.

“შვედი მეგობარი მყავს, გუსტავი. ყოველ წელს ვეპატიჟები, ჩამოდი, გაჩვენო ნამდვილი სამოთხე დედამიწაზე-თქო (შვედეთიც ძალიან დახატული ქვეყანაა) და ჯერ ვერ მოახერხა. 2027-მდე მაქვს ყველაფერი დაგეგმილიო;)

იმ დღეს, შობა მომილოცა და მითხრა, შვედეთი ყველაზე ბედნიერ ქვეყანად გვაღიარესო.
საიდან დაასკვენი, რომ ბედნიერები ხართ-თქო?
საიდანო და:
1. 4 სამუშაო დღე გვაქვს კვირაში.
2. 2-3 წელში, ფიზიკურად არ იარსებებს ფული, მხოლოდ პლასტიკური ბარათები გვექნებაო.
3. მშპ თითოეულ მოქალაქეზე $50 ათას სცდებაო.

გილოცავთ-თქო! აბა სხვა რა უნდა მეთქვა, გულზე გახეთქილს? 😕

თქვენ როგორ ხართო?

რა ვიცი, ჩვენი მთავრობაც მუშაობს ბედნიერების ინდექსის გასაზრდელად-თქო:

შობას, ახალი წელს და აღდგომას, ორჯერ აღვნიშავთ.
ფული, ჩვენ კაი ხანია აღარ გვაქვს. პლასტიკურ ბარათებზეც უარი ვთქვით. მხოლოდ ნისიებით ვცხოვრობთ.
მშპ-ს ინდექსი არც კი გავიტერესებს, ისეთი ბედნიერები ვართ.
ა, ხო, საახალწლოდ, მთავრობამ ყველას დაგვიფარა კრედიტი და ახლ წელს ვალმოხდილები შევხვდით-თქო.
და კიდევ, ყოველ დღესასწაულზე გიორგი ვაშაძე პირადად გვიგზავნის მოლოცვას-თქო.

ეგ ვინააო?
გუსტავ, გიორგი ვაშაძე თუ არ იცი ვინაა, თავს ბედნიერად რანაირად თვლი-თქო?
ბოდიში, ნაღდად არ ვიციო.
აბა, თქვენ იუსტიციის სახლიც არ გექნებათ-თქო.
არ გვაქვსო.

ხოდა, ჩემო გუსტავ! სპერვა პადუმაი, ა პატომ გავარი-თქო და მიმინოს ლინკი ჩავუგდე. 😉

დღეს მომწერა: ზაფხულში დაახლოებით რა ღირს სასტუმროებიო?” – წერს ფეისბუქის პირად გვერდზე თეონა წიწაკიშვილი.

ვაკის პარკში დღეისათვის დაგეგმილი საპროტესტო აქცია საზეიმო ღონისძიებით შეიცვალა.

გარემოს დამცველებისა და სამოქალაქო სექტორის პრინციპულმა და უკომპრომისო პოზიციამ შედეგი გამოიღო – ვაკის პარკში სასტუმრო აღარ აშენდება!

2 დღის წინ, დედაქალაქის მერმა აღნიშნა, ინვესტორი მერიის წინადადებას დათანხმდა და ქალაქისთვის მნიშვნელოვან მწვანე სივრცეში აღარაფერი აშენდება.

“ვაკის პარკში სასტუმრო “ბუდაპეშტი” არ აშენდება!” – განაცხადა ბრიფინგზე კახა კალაძემ.

გარემოს დამცველები ერთმანეთს ულოცავდნენ მიღწეულ გამარჯვებას და მზადყოფნას გამოთქვამდნენ, რომ შემდგომშიც უკომპრომისო დამოკიდებულება იქნებათ ნებისმიერი ისეთი გადაწყვეტილების მიმართ, რის შედეგადაც ზიანი შეიძლება მიადგეს გარემოს.

ესეც პატარა გარემოს დამცველი 🙂

დედაქალაქის მერიის გადაწყვეტილებას, რომ ვაკის პარკში სასტუმრო აღარ აშენდება, ეხმიანება “ქართული ოცნების” ფრაქციის თავმჯდომარე, მამუკა მდინარაძე და აღნიშნავს, რომ “შეიძლება პრეცედენტულიც კი ვუწოდოთ იმ გადაწყვეტილებას, რომელიც მერიამ და კახი კალაძემ დღეს მიიღეს”.

“ძალიან სასიამოვნო მოსასმენი იყო, რომ შეთანხმება შედგა. ვაკის პარკში არასდროს აშენდება რაიმე სახის შენობა. როდესაც ყველანი ჩვენ ერთად ვაანონსებთ იმას, რომ გარემოს დაცვას მიექცევა განსაკუთრებული ყურადღება, ეს გადაწყვეტილება მართლაც რომ პრეცედენტული და მისასალმებელია.

კახის უწევს იმ გაფუჭებული საქმეების გამოსწორება, რომელიც თავის დროზე “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლებმა და გიგი უგულავამ გადაწყვეტილების სახით მიიღეს და დღეს ყოფნით თავხედობა, რომ აქეთ აკრიტიკებენ ჩვენს თანაგუნდელებს.

გიგი უგულავას უბრძანებია, რომ კახი კალაძე მისი ჩრდილიდან უნდა გამოვიდეს. სასაცილო წინადადება რომ არის, ამის გარდა, კახის მართლაც უწევს გამოვიდეს უგულავას მიერ თბილისში შექმნილი მძიმე პრობლემებიდან და საბედნიეროდ ამას ახერხებს” – განაცხადა მამუკა მდინარაძემ.

მაგთისა და სილქნეტის (ჯეოსელი) ახალმა სატარიფო შემოთავაზებებმა არაერთგვაროვანი რეაქცია გამოიწვია მოსახლეობაში, იყო უკმაყოფილებაც ცალკეულ სერვისებთან მიმართებაში ტარიფის გაზრდის გამო.

აღნიშნულთან დაკავშირებით თავისი პოზიცია დააფიქსირა კომუნიკაციების ეროვნულმა კომისიამაც. კომისიის განცხადებით, აბონენტებისთვის სატელეკომუნიკაციო მომსახურებებზე ტარიფის გაზრდის არანაირი წინაპირობა და საფუძველი არ არსებობს.

კომისია შეისწავლის, რამდენად ადეკვატურად ხდება ორი მნიშვნელოვანი ძალაუფლების მქონე ოპერატორის მიერ ერთდროულად ფასების ცვლილება.

აღნიშნულ საკითხთან მიმართებაში კონკრეტული განცხადება გააკეთა კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის თავმჯდომარემ კახა ბექაურმა, რომელმაც პირველი არხის გადაცემაში “მოამბე – დღის თემა” სატელეკომუნიკაციო მომსახურეობის ტარიფებზე ისაუბრა.

კომისიის თავმჯდომარის განცხადებით, კომისია ფიქსირებული ბაზრის კვლევას იწყებს, იმ მიზნით, რომ საცალო ბაზრის რეგულირება მოახდინოს და კომპანიებს, რომლებიც კომისიის აზრით უსაფუძვლოდ ზრდიან ფასებს ზედა ზღვრული ტარიფები დაუწესოს.

კობა ბექაურის განცხადებით, კომისია არ დაუშვებს, რომ დიდმა კომპანიებმა ბაზარზე მათი ძალაუფლება მომხმარებლების საზიანოდ გამოიყენონ.