მძიმე ქართული რეალობა ანალიტიკოს არჩილ გამზარდიას შეფასებებში:
“კარგი, ოჯახს, როგორც ფასეულობას უფრთხილდები, კი, ბატონო, მაგრამ…
როგორ უფრთხილდები ოჯახს და მით უფრო “ოჯახის სიწმინდეს”, როდესაც:
× ბო@შვილი ვიყო და ჩემი დედა მოვ@@ნ-ით ლაპარაკობ;
× შენი გაზრდით გაწამებულ დედას ლუდომანიით შეპყრობილი ძლივს დაგროვებულ ქონებას აყიდვინებ და კიდევ უღრიალებ, წადი და ფული მიშოვეო;
× ემიგრაციაში წასული დედის წამებით ნაშოვნი ფულით ფეხიფეხ გადადებული ანიავებ და მეტს სთხოვ;
× ცოლზე ძალადობ, ყოფილ ცოლს ჰკლავ, ცოლს საკუთრებად და ნივთად თვლი და გასართობი სათამაშოსავით უყურებ;
× ცოლს ღალატობ, მერე ძმაკაცებში “მარიაჟობ”, მაგარი “ნაშა” ავაგდეო;
× ცოლის მოყვანამდე “ბოზებში” მიდიხარ, ათას დაავადებას იკიდებ, ცოლს გადასცემ, მერე ის შვილს ვერ აჩენს, რადგან უმეცარი და უზნეო ქმარი შეხვდა და რეპროდუქტიულ პრობლემებს ცოლს აბრალებ;
× შვილზეც ძალადობ, საკუთარი თავის აღმოჩენისა და გამოხატვის უფლებას არ აძლევ, შენი შიშის ტყვეობაში გყავს.
ოჯახს ვიცავო, იძახი, თან ასე ცხოვრობ ან ვინც ასე ცხოვრობს, ლამის ეროვნულ იდენტობად უთვლი… კი, მაგრამ… როგორ?… როგორ იცავ ოჯახს, როგორც სიწმინდეს, თუ ყოველ წამში ანგრევ მას, “ჰომიკის” ცემით “იცავ”? გასწავლიან, მათ თუ გაანადგურებ, ზნეობრივი იქნები და ცხონდებიო?…
ჯერ ფასეულობა გაიაზრე, მერე “დაიცავი”, მაგრამ ფასეულობას რად უნდა დაცვა, რადგან ფასეულობაა და უკვე ამითაა დაცული.
ნუ ფარისევლობ, ღმერთი ფარისევლებს არ აცხონებს, არამედ მათ, ვინც საკუთარ თავს სხვებზე ცოდვილად მიიჩნევს და მეზვერის მსგავსად იძახის “უფალო, შემიწყალე მე ცოდვილსა ამასო“, – წერს ფეისბუქის პირად გვერდზე არჩილ გამზარდია.