საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი, დიტო სამხარაძე facebook-ის პირად გვერდზე სტატუსს აქვეყნებს, სადაც უკრაინის მხრიდან რუსეთის წინააღმდეგ განხორციელებულ შეტევაზე საუბრობს და მას საქართველოსთან კავშირში განიხილავს:
,,გლობალური ომის პარტიის მფლობელობაში მყოფი ქართული რადიკალური ოპოზიციის უცხო ქვეყნის აგენტები, გატრუნულები რომ არიან და ხმას არ იღებენ უკრაინის ჯარების კურსკზე მსვლელობასთან დაკავშირებით, აკვირდებით? გახსოვთ, პრიგოჟინის მსვლელობაზე რა დღეში იყვნენ? ,,Go Go zhenia” და არიქა ტანკები დაქოქოს საქართველოს ხელისუფლებამ სოხუმისკენო, კრემლი უნდა ავიღოთო, რომ გაიძახდნენ.
ახლა რატომ დუმს საქართველოში აგენტურა? დავალება მიიღეს?
შეტევის სიმძაფრიდან გამომდინარე, კურსკი უფრო მასშტაბურია ვიდრე პრიგოჟინი! რუსებმა მოსახლეობის ევაკუაციაც მოახდინეს, უკრაინელებმა სტრატეგიული ობიექტები დაიკავეს და 4 დღე რუსეთის ტერიტორიაზე ხორციელდება საჯარისო შეტაკებები! იქნებ ეს ყველაფერი მეორე ფრონტისთვის დასატესტი ღონისძიებაა? მით უმეტეს, თუ გადავხედავთ პროუკრაინელი სამხედრო ექსპერტების განცხადებებს, რომ ფრონტის გასარღვევად უკრაინულ ჯარებს სხვა შანსი არ დარჩათ, თუ არა რუსული ჯარების სხვა ლოკაციებზე იძულებითი გადაადგილება!
ადვილი მისახვედრია, რომ კურსკის ოკუპაციას და შემდგომში ოკუპირებული ტერიტორიის შენარჩუნებას უკრაინა ვერ შეძლებს, დატესტოს თუ სხვაგან მეორე ფრონტი გაიხსნება, უკვე შეძლო და მგონია ამ დღეებში ყველას დაუმტკიცეს მეორე ფრონტის მნიშვნელობა! მეორე ფრონტის სიის პირველ ნომრად შემთხვევით საქართველოს ხომ არ განიხილავენ?
ლაითად შემოგორებული ინფორმაცია იმასთან დაკავშირებით, რომ კურსკის მიმართულებით ქართველები იბრძვიანო, მაშინ როდესაც უკრაინელებიც კი არ აღიარებდნენ მათ ჩართულობას შეტევის პირველ დღეებში, შემთხვევითია? დუმან უცხო ქვეყნის აგენტები, რადგან მომგებიანი არ არის ახლა ომზე მათი საუბარი, დავალებაც აქვთ მიღებული, მაგრამ გლობალურ ომის პარტიასაც ბევრი დრო რომ არ აქვს ესეც ფაქტია და ამათი დუმილიც ზუსტად იმ გეგმის შემადგენელი ნაწილია, რაც საქართველოს ომში ჩასათრევად შექმნეს!
კარგად დააკვირდით – რაც კურსკში მოხდება, იგივე გველის საქართველოში, ოპოზიციის არჩევნებზე გამარჯვების შემთხვევაში! რაც არასდროს მოხდება! შანსი 0%❗️”, – წერს დიტო სამხარაძე.
ავტორი
ნინი ხიჯაკაძე