1993 წლის 27 სექტემბერი საქართველოს უახლესი ისტორიის ყველაზე ტრაგიკული ფურცელია. ეს დღე, უკვე 25 წელია, ქვეყნის მოუშუშებელი ტკივილია. 13 თვეს და 13 დღეს გაგრძელდა ჩრდილოელი მეზობლის მიერ საქართველოსთვის თავსმოხვეული ომი, რომელშიც უშუალოდ იყო ჩართული რუსული სამხედრო მანქანა თავისი ჯარისკაცებით, დაქირევებული მკვლელ-ტერორისტებით – ბასაევის მეთაურობით, ე.წ. კავკასიის მთიელ ხალხთა კონფედერაციის “ბოევიკებით” თუ უზნეო პროპაგანდით. რამდენიმე ათეული ათასი ადამიანის სიცოცხლე იმსხვერპლა ამ ომმა, გენოციდის ტოლფასი ეთნოწმენდის შედეგად კი 300 ათასამდე ადგილობრივ მაცხოვრებელს (ძირითადად, ეთნიკურად ქართველებს) იძულებით დაატოვებინეს თავიანთი საცხოვრებელი ადგილი.
უნდა აღინიშნოს, რომ ამ ტრაგიკულ დღემდე არაერთხელ იყო სისხლისღვრის შეჩერების მცდელობა, თუმცა ყველა მიღწეულ შეთანხმებას უტიფრად არღვევდა რუსული მხარე და სოხუმის ტრაგედიაც მათი მუხანათური ქმედების შედეგია.
რა მიიღო სეპარატისტებმა, აფხაზეთის რეგიონმა ყოველივე ამის შედეგად? დანგრეული და გაპარტახებული ოკუპირებული ტერიტორია – რუსული გავლენით, რუსული ფულადი ერთეულით, რუსული პასპორტებით, რუსული ენით, რუსული უშიშროების სამსახურის მიერ “დაცული” საოკუპაციო საზღვრით და ა.შ. აი ეს არის მათი “ნანატრი” მითიური “დამოუკიდებლობა”…
27 სექტემბერი სოხუმის დაცემის დღეა…